Las Palmas, partia i zdolniacha Szymborska

Jakie jest nasze warszawskie Las Palmas, każdy widzi :)



A ten budyneczek w tle to dawny Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Po partii zostało jedynie wspomnienie i mam nadzieję, że z obecną Jedynie Słuszną Partią i ukochanym Panem Płemiełem już niedługo będzie POdobnie :)

Ale wróćmy do czasów odleglejszych - otóż jak już PZPR zeszła z tego świata, a czerwony sztandar wyprowadzono, to w jej siedzibie zagnieździła się wkrótce... Giełda Papierów Wartościowych. Czyli centrum komunizmu zamieniło się w centrum rodzimego kapitalizmu, ot ironia losu... A skoro jesteśmy przy komunistycznych klimatach, to...

Kto dom zbudował, w którym mieszkam?
Kto kładł swą pracę na fundament?
Ów murarz, zdun i szklarz, i cieśla
minięci są przez ludzką pamięć.

Klasa z pamięcią złą - umiera.
Wierniejszą pamięć wybieramy:
sama jak książka się otwiera
w miejscach najczęściej czytywanych.

Dziś dla was, przy was, od was, młodzi,
miasta zaczyna się życiorys.
Pamięć imiona wasze codzień
notuje słowem zdobnym w podziw,
notuje normy waszej poryw
i włącza w piękny plan obliczeń.
Bo to jest pamięć robotnicza
służąca klasie robotniczej.

Tytuł wiersza brzmi "Młodzieży budującej Nową Hutę", a napisała go sama Wisława Szymborska, późniejsza noblistka. Zdolniacha była z tej Szymborskiej od początku :)

A wiecie co? Nową Hutę to bym jednak odwiedził. Kiedyś to zrobię, rowerem oczywiście.

Dzisiaj też miałem parę gmin pyknąć, ale leje cały czas. Może uda się jutro? Oby.