Stałem się lżejszy

Stałem się lżejszy. O całe 350 zł. Tyle kosztowało mnie to, aby mój rower zamienił się ze starego skrzypiącego grata w "prawie nówkę". Ale się zamienił i z zupełnie nowym napędem i paroma innymi częściami śmiga aż miło. Przedzierając się jeszcze niedawno przez solną breję coraz bardziej zdewastowanym sprzętem, zupełnie już zapomniałem, że rower może chodzić lekko i precyzyjnie, a jazda może być aż tak przyjemna :) Ale jednak może być.

Co poza tym? Przede wszystkim wiatr. Upierdliwy, lodowaty, chłoszczący po twarzy, uparcie atakujący moją grubą czapkę o wieśniackim wyglądzie, za to doskonałych właściwościach termoizolacyjnych. I takie cuda w połowie marca? Przecież efekt cieplarniany miał być! Ale nie narzekam, wszak Warszawa to Nowosybirsk Zachodu, a to zobowiązuje, trzeba być twardym i jechać swoje.

A teraz fotka, a na fotce, uwaga... Rower! A niech niezalogowańcy mają :)



Fotka oczywiście jedna a nie 1 z 137, na zdjęciu ulica Marszałkowska.

Co jeszcze? W sumie to nic. Jak zwykle jazda w tlenie i azocie z domieszką spalin, kadencja Tusk-Komorowski (kadencja prędko się nie zmieni, przynajmniej do najbliższych wyborów), temperatura nieznana, ale zdecydowanie na minusie. A nie, przypomniało mi się! Otóż pojechałem na Dworzec Zachodni kupić bilet do Włoszczowy (na ten słynny peron, co to go Ś.P. Przemysław Edgar Gosiewski wywalczył), a tu pełno policji i jakieś autobusy. Szybko zajarzyłem, o co chodzi, siły porządkowe szykowały się na przyjęcie kibiców Górnika Zabrze (dzisiaj grali z Legią), a autobusy miały ich przewieść na nasz stadion. Przypiąłem rower do jakiegoś znaku drogowego, czekam w kolejce do kasy, kupuję bilet, wychodzę, a tu za znakiem drogowym (i za moim rowerem) stoją duże siły policyjne w pełnym rynsztunku bojowym - kaski, pałki, tarcze i takie tam. W ten sposób mój rower stał się chociaż przez chwilę najlepiej pilnowanym rowerem w całym mieście :)

I to tyle, rowerowa norma wyrobiona.