Mistrz Zerowej Reakcji czyli tuptusie szturmują DDR-y

Nie, to nie ja byłem tytułowym Mistrzem Zerowej Reakcji. Był nim pewien tuptuś spacerujący po ścieżce rowerowej.

Wczoraj w Warszawie była ponura pogoda, niskie ciśnienie i takie tam. W takich warunkach ludzie często tracą głowę, są senni, rozkojarzeni i otumanieni. Wczoraj choroba ta o dziwo nie dotknęła spaliniarzy (trafił się tylko jeden kretyn za kółkiem, czyli norma), natomiast masowo owładnęła tuptusiów. OK, tuptuś chodzący po ścieżce rowerowej to przypadek częsty i jako taki nie warty wzmianki, ale wczoraj to zjawisko było naprawdę masowe. To nie byli pojedynczy przechodnie, to były całe tabuny tuptusiów.

A teraz Mistrz Zerowej Reakcji. Idzie sobie facet koło czterdziestki ścieżką rowerową, chociaż koło niej jest chodnik. Krzyczę "Uwaga!", facet nie schodzi. Ominąć chodnikiem nie bardzo mogłem, bo byli tam inni piesi. A że byłem w nastroju konfrontacyjnym, to podjechałem blisko gościa i trąciłem go ramieniem. Niezbyt mocno, ale zawsze. W takiej sytuacji możliwe reakcje są z reguły dwie - albo gość dostaje piany na ustach i rwie się do bitki albo potulnie schodzi ze ścieżki rowerowej na chodnik. A ten... nic! Nie obejrzał się nawet, konfrontacji nie pragnął, ale ze ścieżki tez nie zszedł. Dalej szedł sobie DDR-em leniwym krokiem. Przyznam, że szczeka mi opadła :)

Dzisiaj jest znów ładna pogoda, więc może tuptusie będą dziś w lepszej formie :)

I na koniec mała fotorelacja, tym razem z Warszawy prawobrzeżnej:

1-2. Praga, ul.Ząbkowska - od kuchni i nie od kuchni :)
3. Targówek - akcenty kibicowskie







PS. Znowu przejechałem 71 km, zupełnie jak w poniedziałek. Staję się regularny :)