Praga (warszawska a nie czeska)

Rowerowa środa była dziwnie spokojna, nie obfitowała w żadne ciekawe wydarzenia. Nie miałem scysji z autobusiarzem ani ze spaliniarzem, pod koła nie rzucił mi się tuptuś. Nudy jednym słowem :)

Wrzucam fotkę z Pragi:



Z perspektywy wielu mieszkańców Warszawy lewobrzeżnej, pędzących swój żywot pomiędzy garażem podziemnym swojego "apartamentowca" (czyli mówiąc po polsku bloku), biurowcem klasy jakiejś tam i galerią handlową (nie mylić z galerią sztuki) Praga odbierane jest jako miejsce niebezpieczne, brzydkie i złe. Tymczasem to miejsce ma duszę, tylko trzeba chcieć Pragę poznać. To tutaj na widok aparatu fotograficznego (kiedyś sporo biegałem z aparatem po Warszawie, choć talentu do zdjęć specjalnie nie miałem) miejscowi potrafią zagadnąć i opowiedzieć ciekawą historię mijanych kamienic. Co innego, gdy trafimy pomiędzy strzeżone getta na jakimś Tarchominie, tam mieszkańcy na widok aparatu potrafią jedynie wygrażać zza płotu i straszyć policją (bo wiadomo, że gość z aparatem to terrorysta lub co najmniej rabuś szykujący się do skoku).

Praga jest fajna, ot co :)