Upadek
Wtorek, 14 lutego 2012
· Komentarze(9)
Upadek był bolesny. Fizycznie i psychicznie.
Jechałem sobie całkiem szeroką ulicą, skręciłem w jedną z uliczek bocznych i stało się. Coś tam było oblodzone i glebnąłem. Niefortunnie, uderzając kolanem w asfalt. Bolało. Na szczęście ból już przeszedł i chyba obędzie się bez poważniejszych konsekwencji.
A teraz ból psychiczny. Moją glebę obserwował niestety tłumek tuptusiów, który akurat wyszedł z autobusu. I biorąc uwagę warunki pogodowe (deszcz ze śniegiem) były to spojrzenia pełne politowania. Cóż, przyjąłem to na klatę i wszystko byłoby OK, a tu nagle jakiś dziadek zaczyna ględzić "No kto to słyszał, rowerem w taką śnieżycę?". Odpowiedziałem mu coś tam całkiem przyjaźnie i z uśmiechem na ustach, a on... dalej swoje. Wyraźnie zaczyna się mądrzyć. No to zrobiłem się mniej przyjazny, mówiąc mu mało przyjemnym tonem, że to nie jego sprawa. Obraził się i poszedł :)
Nie forsowałem się tego dnia. Zrobiłem 47 km. Wystarczy.
Jechałem sobie całkiem szeroką ulicą, skręciłem w jedną z uliczek bocznych i stało się. Coś tam było oblodzone i glebnąłem. Niefortunnie, uderzając kolanem w asfalt. Bolało. Na szczęście ból już przeszedł i chyba obędzie się bez poważniejszych konsekwencji.
A teraz ból psychiczny. Moją glebę obserwował niestety tłumek tuptusiów, który akurat wyszedł z autobusu. I biorąc uwagę warunki pogodowe (deszcz ze śniegiem) były to spojrzenia pełne politowania. Cóż, przyjąłem to na klatę i wszystko byłoby OK, a tu nagle jakiś dziadek zaczyna ględzić "No kto to słyszał, rowerem w taką śnieżycę?". Odpowiedziałem mu coś tam całkiem przyjaźnie i z uśmiechem na ustach, a on... dalej swoje. Wyraźnie zaczyna się mądrzyć. No to zrobiłem się mniej przyjazny, mówiąc mu mało przyjemnym tonem, że to nie jego sprawa. Obraził się i poszedł :)
Nie forsowałem się tego dnia. Zrobiłem 47 km. Wystarczy.
lukasz78
