"Bo Cię rozjadę!"
Wtorek, 17 stycznia 2012
· Komentarze(13)
Najpierw wypełnię kronikarski obowiązek dotyczący liczby przejechanych kilometrów :) A więc znów przejechałem 62 km, szczególnie fajnie było rano, gdy podziwiałem namiastkę zimy w pięknym słońcu. Długo czekałem na takie widoki. Trasy? Nic ciekawego - Bielany, Wola, Śródmieście, Żoliborz. "I wsjo", jak to mawiają towarzysze radzieccy (oops, teraz już rosyjscy). Ale w śniegu nawet miejsca mijane 4.287 (słownie: cztery tysiące dwieście osiemdziesiąt siedem) razy prezentują się nieco inaczej, ciekawiej.
A teraz słówko o warszawskich spaliniarzach. Wczoraj pokłóciłem się z takim jednym (pragnę go przeprosić, bo zdjęcie nogi z gazu na kilka sekund musiało go boleć, a nie powinno się zadawać bliźniemu bólu), doszło do konfrontacji słownej i kiedy gość, niezgrabnie wysiadłszy z samochodu, doszedł do wniosku, że fizycznie raczej mi nie zagrozi, padł tekst, który już parę razy słyszałem. "Bo Cię rozjadę!".
Nie, nie będę się rozpisywał, jak tego typu sytuacjom zaradzić, bo nie jestem ekspertem. Nie będę zatem silił się na propagowanie swoich pomysłów (np. testy psychologiczne dla kierowców i takie tam), bo wówczas zrównałbym się z wyśmiewanymi przeze mnie domorosłymi ekspertami od bezpieczeństwa, co to chcą ubrać rowerzystów w kamizelki, chociaż pojęcie na temat bezpieczeństwa ruchu mają niewielkie, a jazdy rowerem ledwie liznęli. Po prostu chcę wyrazić nadzieję, że w przyszłości samochód stanie się w Polsce zaledwie jednym ze środków transportu (i to służącym raczej do robienia długich tras, a nie wożenia własnego tyłka na dystansie 3 km), przestanie zaś być narzędziem agresji, fetyszem i środkiem służącym do osiągnięcia chwilowej dominacji.
A póki co jest jak jest, ufajmy zatem Najwyższemu, a damy radę :)
A teraz słówko o warszawskich spaliniarzach. Wczoraj pokłóciłem się z takim jednym (pragnę go przeprosić, bo zdjęcie nogi z gazu na kilka sekund musiało go boleć, a nie powinno się zadawać bliźniemu bólu), doszło do konfrontacji słownej i kiedy gość, niezgrabnie wysiadłszy z samochodu, doszedł do wniosku, że fizycznie raczej mi nie zagrozi, padł tekst, który już parę razy słyszałem. "Bo Cię rozjadę!".
Nie, nie będę się rozpisywał, jak tego typu sytuacjom zaradzić, bo nie jestem ekspertem. Nie będę zatem silił się na propagowanie swoich pomysłów (np. testy psychologiczne dla kierowców i takie tam), bo wówczas zrównałbym się z wyśmiewanymi przeze mnie domorosłymi ekspertami od bezpieczeństwa, co to chcą ubrać rowerzystów w kamizelki, chociaż pojęcie na temat bezpieczeństwa ruchu mają niewielkie, a jazdy rowerem ledwie liznęli. Po prostu chcę wyrazić nadzieję, że w przyszłości samochód stanie się w Polsce zaledwie jednym ze środków transportu (i to służącym raczej do robienia długich tras, a nie wożenia własnego tyłka na dystansie 3 km), przestanie zaś być narzędziem agresji, fetyszem i środkiem służącym do osiągnięcia chwilowej dominacji.
A póki co jest jak jest, ufajmy zatem Najwyższemu, a damy radę :)
lukasz78
