Nie myśląc o przyszłości, wyciskałem teraźniejszość

O przyszłości myśli się ciężko. Myśląc o przyszłości, człowiek ma przed oczami Wielkiego Ping Ponga zrzucającego atomówki, biedne dzieci zrywające szczaw z kolejowych nasypów (przynajmniej pociąg ich nie przejedzie, gdyż sukcesywnie likwiduje się połączenia kolejowe), zimę trwającą do maja (globalne "ocieplenie", hehe) oraz ministra Rostowskiego wyciągającego łapska po nasze przyszłe emerytury. Myślenie o przyszłości jest zatem ryzykowne i może prowadzić do depresji, dlatego w piątek skupiłem się na wyciskaniu teraźniejszości.

A teraźniejszość warszawska (fotki zrobiłem na Woli) wyglądała wczoraj tak:





Malunki są całkiem zgrabne i słuszne w formie i treści, okoliczności przyrody tak średnio. Ograniczyłem się zatem do wyrobienia "normy" i na tym poprzestałem - jednym słowem zero artyzmu i finezji, za to nudna dawka solidnego rzemiosła. Ogólnie stałem się chyba takim BS-owym rzemieślnikiem - nic spektakularnego nie robię, przewyższeń nie zaliczam, zabytków Ziemi Jakiejś-Tam nie kataloguję, za to spokojnie dokładam tutaj cegła po cegle. Tak, aby ten drewniany blogasek stał się murowany :)

No dobra, pochwalicie się, ile przewyższeń wczoraj natrzaskaliście i ile zdjęć licznika zrobiliście? Pokażcie, że można inaczej :)

To jak towarzysze, pokażecie?