Czy terroryzuję pieszych na chodniku?

Scenka rodzajowa z dnia wczorajszego. Jadę sobie przy jednej z bielańskich ulic ścieżką rowerową z tzw. kostki downa, ścieżka biegnie sobie koło przystanku, dwie panie czekające na autobus stoją na środku ścieżki i sobie rozmawiają, na ścieżce stoją siatki. Krzyczę głośno "Uwaga!", panie przesuwają się, przejeżdżam. Odwracam się, a panie dalej stoją na ścieżce (chociaż obok na chodniku miejsca mnóstwo) i kontynuują konwersację.

Czyli panie ze ścieżki bynajmniej nie zeszły. Możliwości są dwie - albo uporczywa złośliwość albo brak świadomości, że jest tam ścieżka rowerowa. Panie nie wyglądały na jakoś szczególnie złośliwe, więc obstawiam to drugie. Czemu właściwie o tym piszę?

Otóż przez różne internetowe fora dyskusyjne przetaczają się liczne głosy oburzonych pieszych, którzy są terroryzowani na chodnikach przez wstrętnych rowerzystów. Nie przeczę, problem chodnikowych rowerzystów istnieje, ale zaczynam mieć wrażenie, że przynajmniej część pieszych została "sterroryzowana" na drodze dla rowerów. No bo spójrzmy na te panie - ewidentnie nie zdawały sobie z tego, że są na ścieżce rowerowej. Być może któraś z nich po przyjściu do domu poskarżyła się mężowi, że jakiś rowerzysta przemknął obok niej "na chodniku", gdy spokojnie czekała z koleżanką na autobus i jeszcze coś krzyknął. Być może wylała swoje żale w internecie. No i cóż, nawet jadąc po "DDR" można dołączyć do grona roweroterrorystów.

Tak czy siak główna wina leży nie po stronie pieszych lecz po stronie nieudolnych projektantów. Skoro ktoś projektuje drogę dla rowerów, która wygląda jak chodnik, to nie dziwne, że piesi traktują ją jak chodnik właśnie. Tak, zalała kostka downa naszą Polskę...

Na koniec fotka z Żoliborza Przemysłowego, ul.Przasnyska:



W tym rejonie wszystko się zmienia, znikają kolejne zabudowania fabryczne, rosną nowe bloki. Być może tego obiektu po lewej stronie za parę lat już nie będzie? Kto wie...

Pozdrowienia dla wszystkich roweroterrorystów :)