Uboczny skutek roweryzacji

Wczoraj zostałem zwyzywany. Przez rowerzystę. Za to, że prawie się zderzyliśmy czołowo na ścieżce rowerowej. Szkopuł w tym, że ja trzymałem się po bożemu prawej strony, a on niekoniecznie. Ja też mu odpowiedziałem w sposób mało parlamentarny, ale chyba nie słyszał, bo miał słuchawki na uszach.

Warszawa roweryzuje się na potęgę, to cieszy. Ale to zjawisko ma też swoje skutki uboczne. Kiedyś rowerzyści na mieście byli w jakimś sensie elitarni, a przez to szanowali się wzajemnie i była między nimi jakaś solidarność, przynajmniej ja tak to odbierałem. Wraz ze wzrostem popularności rowerów będzie coraz mniej solidarności a coraz więcej kłótni. Być może kiedyś dojdzie do tego, że będziemy skakać sobie do oczu tak samo, jak czynią to spaliniarze.

Roweryzacja cieszy. Ale nie ma róży bez kolców.

Poza tym dzień jak dzień. 61 km po Warszawie. Może być.